Bir romanın kötü karakteri oldum! Peki bundan nefret ediyor muyum? Hayır! Oldukça hoş buluyorum. Bir Dük’ün kızıyım; işi olmayan zengin biri. Böyle bir şansı nasıl kaçırabilirim?! Bu, hayatın tadını çıkarmak için en iyi şans. Novel’in ana konusuna uymayıp hayatımı nasıl istiyorsam öyle yaşamalıyım! Kötü karakter olarak uyandıktan kısa bir süre sonra, nişanlım, Novel’ın erkek ana karakteri olan veliaht prensin beni aldattığına şahit oldum. Onu, başka bir leydiyi kucaklarken gördüğümde çok parlak gülümsüyordu. Gözyaşlarına boğuldum… Şakaydı, ağlamadım! Gözyaşlarım o çöp herif için harcanamayacak kadar değerli. Ağlamak yerine, “Majesteleri siz bir or*spu çocuğu musunuz?” diye bağırdım. Ferahlatıcı bir sodaymışçasına bir kişiliğe sahip olan bir ana karakter! Kadın ana karakter ezici kişiliğiyle hikayeyi tamamen reddedecek! Neden mi? Çünkü bir kızın ucuz arabalarla çevirili olması israftan başka bir şey değildir. ( Ucuz arabalar = Erkekler)
Yorumlar